دست خودم نیست

کاش میشد دنیا رو جوری ساخت که کسی رو که دوست داری دوست داشته باشه
کاش میشد اقلا جوری باشه که اگه دوست نداره تو هم دیگه دوسش نداشته باشی
سخته اما سخت تر از اون ماجرا اینه که وقتی با خودت کنار میایی و به خودت میقبولونی که خوب زور که نیست دوسِت نداره، وقتی خودتو میکشی کنار، وقتی دیگه از حسش بیخبر میشی

بعد یهو یه چیزی ازش میشنوی یا یه چیزی ازش میخونی دلت میترکه ،دق میکنی دست خودت نیست نمیدونی استتوسی که مینویسه حس خودشه یا نه به خودت امیدواری میدی که حسو حال خودش نباشه که اگه باشه دیگه بهانه ای واسه شاد بودن نداری
اونوقته که میفهمی چرا تو روزایی که همه میگن هوا خوبه هوای دور و بر تو سنگینه اونوقته که دلیل اشکایی که بی دلیل میریزه رو گونه هاتو میفهمی
کسی نمیفهمتت همه میگن عشق یه طرفه همه میگن اون اگه نمیخوادت تو چته بُق کردی اما میخوام اینو بگم که
دست خودم نیست رفقا. حس این که ممکنه غصه ای داشته باشه روانیم میکنه
دلم میخواد خوش باشه همیشه شاد باشه گور بابای من
خود ازار نیستم به خدا
فقط دست خودم نیست
اگه درکم نمیکنین نصیحتم نکنین بخونین وبگذرین